Embrulhei cada pedaço do que foi decoração. Me desfiz daquele quadro que por muitas vezes parava em frente imaginando estar ali, felicidade eternizada. Do lençol , vazio corpo. Pedrinhas da viagem, pedaços do que foi história. Nas fotos do nosso quarto, o retrato, um instante na estante, aquele sorriso era eu. Vi desfiar a cortina branca, não querendo tapar o sol, parecia querer mostrar algo a mim, pois naquele momento via tudo em preto e branco aos poucos se apagando, não sei, sentia como se não mais existia. Mas mesmo diante a fuga de enfrentar tudo aquilo, precisei continuar, dor maior era voltar atrás, insistir no que foi. Renasci um pouco ao abrir a janela, havia cor lá fora.
Milene Cristina
Pensei en moitas cousas ó ler isto. Moitos sentimentos se me viñeron á mente. Por unha parte, baleiro. A sensación de un fogar que vai perdendo, pouco a pouco, os anacos da súa identidade, quedando finalmente frío, baleiro, espido. Por outra banda, a melancolía do adeus, do marchar, do mudar a realidade, coma deixar unha casa na que te criaches. A tristeza do que nunca volve. O desexo de vivir tanto máis que non se puido vivir, que só se puido soñar...
ResponderExcluir...e, ó mesmo tempo, unha certa sensación poitiva. A ilusión do porvir. Quitar un peso de enriba. Liberarse das cargas do pasado para seguir adiante. Sentir a esperanza nova cun raio de sol agarimando a cara... Un novo mundo agardando, aí fora, cheo de esperanzas e de novas experiencias, agardando tras a ventá...
E todo iso en 8 liñas. Sí señora.
Gosto das suas reflexões, como uma extensão do que escrevi. Abraços Fénix.
ExcluirOlá Milene. Boa Noite!
ResponderExcluirÉ os momentos da vida, em que temos que largar a ingenuidade e encarar a realidade, tal como ela é e aprender a se ama do da maneira que de fato é. Sem mascaras para figuração alheia, mas sendo o mesmo "autor" em senas diferentes. Você enxergou a cor (alegria) lá fora, pois aceitou que a alegria florescesse dentro de si.
Grande Abraço Mi e obrigada pela visita e presença em meu cantinho. Abraços!
Obrigada Aline por passar por aqui também e ficar mais um pouco. Sua última postagem entrou de uma maneira muito forte em mim. Beijo!!
Excluir